Sinds de gedenkwaardige toespraak van onze minister president op 12 maart jl. zijn de recreatiesector en de horecabranche in een diep dal gestort. En daar heb ik best last van gehad. Wat baalde ik toen ik een streep moest zetten door de leuke uitjes die in mijn agenda stonden. Dat ik geen plannen meer kon maken voor een leuk weekendje weg, niet even een kop koffie of een biertje kon nuttigen op een leuk terras en niet met mijn museumkaart naar het museum kon.
We mogen de hort weer op
Maar nu 2 maanden later schijnt er licht aan de horizon: de regering gaat de maatregelen versoepelen. Nog even en we mogen weer met het openbaar vervoer, de terrassen gaan weer open en kunnen we buitenshuis een hapje eten. We mogen de hort weer op.
Maar willen we dat ook? Zitten we te wachten op een ritje met de trein waarbij je een mondkapje op moet, je er niet zeker van bent dat je mee kunt, laat staan dat de trein rijdt. Want het kan, opeens anders zijn. Omdat er meer mensen zijn die hetzelfde idee hebben. En dat geldt ook voor het terras.
Moet je bij mooi weer dan eerst een plekje reserveren? En hoe groot is dan de afstand, als je met z’n vieren onder het genot van een drankje, gezellig wil bijkletsen. En hoe zit het met de weersverwachting? Want al lijkt het de afgelopen weken net zomer; het weer kan zomaar omslaan. Een hoosbui op een terras is geen pretje. En naar binnen vluchten kan niet meer, want als ik de berichten goed heb beluisterd, moet je ook daarvoor apart reserveren.
Het nieuwe normaal
Het nieuwe normaal is niet normaal. Althans niet wat ik vóór 12 maart onder normaal verstond. Toen ging ik gewoon een weekendje weg, boekte ik een voordelig hotel (het liefst met ontbijtbuffet), ging ik een beetje shoppen, spontaan een drankje doen op een terras en een hapje eten in een restaurant wat ik onderweg tegenkwam.
Of ik scoorde ‘het laatste tafeltje’, genoot van een aanbieding bij Groupon of Vakantieveilingen of reisde ik met een voordelig treinkaartje door het land. Dat was toch heel normaal. Maar nu niet meer.
Nu ben ik al blij als ik een fietstocht kan maken zonder veel mensen tegen te komen of een wandeling door mijn nieuwe omgeving. Shoppen doe ik vooral online. Want om nu doelloos tussen allerlei kledingrekken te struinen voelt niet echt fijn. En dat drankje, dat drink ik thuis, op mijn eigen terras. Dus eigenlijk sta ik niet te popelen om ‘de hort op te gaan’. 
Voordelig de hort op in de anderhalve meter samenleving
Toch zijn er genoeg dingen die je kunt ondernemen. Ook als de versoepelingen worden teruggedraaid.
Want dat kan ook, als we ons te veel laten leiden door wat wij willen. Dus allemaal naar het terras, het restaurant, de bioscoop, IKEA of met de trein naar Zandvoort gaan, dan kan het zomaar weer mis gaan. En zijn we terug bij start!
Maar je kunt wel:
- (in alle vroegte) een mooie stads- of natuurwandeling maken;
- een fietstocht maken m.b.v. een knooppuntenroute;
- kunst kijken die je onderweg tegenkomt;
- in het park zitten of langs de kade;
- tijdens je fietstocht aan een picknickbank je meegebrachte lunch nuttigen;
- een huisje huren in de natuur of een hotelhuisje bij de boer.
Allemaal dingen die je in de nieuwe ‘anderhalve meter samenleving’ kunt doen. En ook nog eens heel leuk en heel voordelig zijn.
Dus heb je nog geen zin in versoepelde maatregelen (met of zonder mondkapje) houd het dan nog even bij het oude. En geniet ervan. Op mijn blog vind je genoeg tips om voorzichtig ‘de hort op te gaan’ in de anderhalve meter samenleving.
Ik schreef dit stukje na dat ik het artikel ‘ik heb helemaal geen zin in versoepelingen’ van Arnoud Hugo had gelezen. Dat artikel was zo treffend dat ik mezelf afvroeg of ik al zin heb om weer ‘de hort op de gaan’. Of dat ik nog even blijf genieten van mooie fietstochten, wandelingen, rommelen in mijn moestuin en van niet geplande activiteiten.
Hoe zit het met jou? Wat ga jij als eerste ondernemen nu de coranamaatregelen versoepeld worden?
